ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع)

ميلاد با سعادت كريم آل فاطمه حضرت امام حسن مجتبي (ع) خجسته باد.

سلام بر تو و بر صبر بي نظيرت ،سلام بر تو و بر كرامت بي بديلت ،سلام بر تو و سلام بر كوچه هاي مدينه كه شبانگاه شاهد سخاوت دستان با كرامتت بود و روزهنگام مظلوميت و غربتت را نظاره مي كرد.

به راستي غريب كيست ؟! كسي كه از شهر و ديار و زادگاهش دور باشد يا كسي كه انيس و مونس از دست داده باشد .نه ، در فرهنگ شيعه غريب كسي است كه در شهر و زادگاهش و نزد بستگان و خانواده اش و در سايه دين و مكتبش مورد ظلم وت حقير واقع شود.

آيا همينطور نبود كه بر منبر جدبزرگوارش نشستند و پدر عزيزش را مورد تحقير و توهين قرار دادند، مگر نه اينكه در كوچه هايي كه قدمهاي جدش را بوسه مي زدند، صورت مادرش را سيلي زدند ،و آيا دستاني كه ديروز درغدير ، با پدرش امير المومنين دست بيعت دادند امروز او را دست بسته به سقيفه مي برند،و اوج اين غربت بعد از شهادتش روشن تر شد آن هنگام كه جسم اطهرش مقابل چشمان عباس آماج تير و نيزه شد و آن نيزه ها اگر از خود اختيار داشتند پيكرش را غرق بوسه مي كردند اين همه غربت و مظلوميت را از كه به يادگار داري؟!  شايد از مادرت زهرا كه هنوز چشمان مردمان در روئيت قبر گمشده اش سرگردان است .كريما !نمي دانم چرا قبرت را فقط خاك در آغوش گرفته است !؟ هر چه ديده ام براي هر كدام از فرزندان و حتي نوادگان شما گنبد و بارگاهي و صحن و سرائي است چه بسا اين هم جلوه اي ديگر از كرامت توست شايد خواسته اي خاك را نيز  در انظار كرامت بخشي صحن و سرايت را با خاك زينت بخشيده اي و به همين خاطر است كه خورشيد تنها مخلوقي است كه بزرگيت را درك نموده ،و آسمان تنها زائر هميشگي بارگاه توست .اينهمه كرامت از كجاست ؟!از شب ولادتت كه نيمه ماه رحمت و كرامت است يا از پدر بزرگوارت كه خداي جود و سخاوت است يا از مادرت كه بهترين لباس خود را به مسكين بخشيد ،

به راستي كه سخاوت و كرامت را از مدرسه اهل البيت (عليهم السلام) آموخته اي. پس اي كريم ! و اي اولين ستاره آسمان كوثر از سفره كرامتت ما را نيز سهمي ده .

يا ايهالاعزيزمسنا واهلنا الضر و جئنا ببضاعه مزجات فاوف لناالكيل و تصدق علينا ان الله يجزي المتصدقين