شايد وقت آن رسيده كه به اين خشم بعنوان يك عامل بازدارنده در محيط كار كه كارآيي شما را كاهش ميدهد توجه بيشتري كنيد و حداقل ريشه آن را بيابيد.شواهد نشان ميدهد بسياري از ما در محيط كار نفرت و عصبانيت را در خود سركوب ميكنيم غافل از اينكه اين احساسات تأثير منفي خود را بر زندگي شخصي و حرفهاي ما ميگذارند. ريشهيابي اين احساس حداقل كاري است كه ما ميتوانيم بعنوان گام اول براي رهايي از آن بر داريم .
نتايج يك تحقيق دانشگاهي نشان ميدهد از هر 4 كارمند، يك كارمند در محيط كار خود بنا به دلايل مختلف عصباني است و در بيشتر اوقات اين عصبانيت را كتمان ميكند. اين عصبانيت در آن حد نيست كه به كسي آسيب برساند اما تأثيرات منفي آن بصورت استرس، افسردگي، دلزدگي از كار، خستگي مفرط و حتي تحريك ديگران به خرابكاري و توطئه عليه ديگران در وجود فرد نمود مييابد.
بنابر اين عصبانيت ناشي از كار يا محيط كار نه تنها براي سازمانها خطرناك است بلكه ميتواند سلامت افراد را با بيماريهايي نظير فشارخون بالا، سر درد و حتي ناراحتيهاي قلبي و عروقي به خطر اندازد. خشم يا عصبانيت را ميتوان يك حس قوي نارضايتي يا تعارض تعريف كرد كه مجموعهاي از شرايط و فاكتورها به آن دامن ميزنند.
عصبانيت بعنوان يك حس طبيعي در وجود بشر به ما هشدار ميدهد كه در روند اوضاع يا محيط پيرامونمان مشكلي وجود دارد كه نياز به رسيدگي و توجه دارد. خشم يا عصبانيت موقعي بروز ميكند كه افراد از انجام كاري كه ميخواهند منع شده يا مجبور به انجام كاري برخلاف تمايل خود ميشوند، برخي كارمندان ناراضي و عصباني در محيط كار ترجيح ميدهند بسوزند و بسازند تا اينكه با ابراز خشم خود وضعيت را ازآنچه هست بدتر كنند. به اعتقاد آنان از كوره در رفتن نه تنها مشكلي را حل نميكند بلكه ميتواند خود مشكلي را بر مشكلات بيافزايد. بعنوان مثال، باعث از دست دادن كارشان يا به هم خوردن روابطشان با ديگران شود به گفته روانشناسان عدم مهار خشم و عصبانيت فردي در محيط كار در دراز مدت فرد را به لحاظ روحي فرسوده ميكند و از بازده و كارآيي او در فعاليت هاي گروهي ميكاهد.
آنها همه را با خودشان دشمن ميكنند و با اين كار بستر مناسبي براي از دست دادن نفوذ خود در ميان ديگران وحتي ابتلاء به انواع بيماريهاي جسمي نظير فشار خون بالا، سكته و… را فراهم ميكنند.
از سوي ديگر سركوب كردن خشم عواقب بدتري به دنبال دارد با اين كار فرد انگيزه رقابت سالم در محيط كار را از دست ميدهد و به نيرويي منفعل تبديل ميشود. راهكارهاي زير به شما كمك خواهد كرد تا بر خشم خود مسلط شويد يا آنرا به طرز صحيحي بروز دهيد.
واكنش خود را به بعد از رفع شدن عصبانيت موكول كنيد: اگر عصباني هستيد با شمردن 1تا50 واكنش خود را در برابر شرايط موجود به پس از رفع شدن عصبانيتتان موكول كنيد. سرگرم كردن خود با افكار ديگران به شما كمك ميكند در آن لحظه برخورد مسلط شويد و با احساسات خود و نقيض خود كنار بياييد. وقتي بر خشم خود فائق آمديد به جاي سرزنش كردن خود، به خود تبريك بگوييد و با آرامش خاطر به حل مشكل بپردازيد. به خاطر داشته باشيد كه در حالت عصبانيت، مشكل بتوان طرف مقابل را متوجه درستي ديدگاه خود كرد بنا براين اثبات درستي عرف يا موضوع خود را به پس از رفع عصبانيت موكول كنيد.
نفس عميق بكشيد و از مسائل جزئي عصباني نشويد، اهميت ندهيد: بسياري از مواقع با چشم پوشي از برخي مسائل يا رفتارها ميتوان خود را از افتادن در دام عصبانيت نجات داد. بعنوان مثال اگر كسي در محيط كار با شما رفتار ناعادلانهاي داشت به جاي غصه خوردن و سركوب كردن خشمتان بسادگي از كنار آن بگذريد و بخاطر آن اعصاب خود را فرسوده نكنيد.
ديدگاههاي مختلف را مد نظر قرار دهيد: گاهي يك مسئله يا مشكل از ابعاد مختلفي قابل بررسي است و يا ديدگاههاي مختلف ميتوان به آن پرداخت در نتيجه تصميمگيري در باره درست يا غلط بودن آن كاري بيهوده است.متفاوت بودن ديدگاههاي طرف مقابل ما نبايد باعث شود فكر كنيم او اشتباه ميكند يا اينكه فقط حق با ماست.
انتخاب از : سید وحید ساداتی نژاد
منبع : پایگاه اطلاع رسانی کارمندان